Η διαφορά ανάμεσα στη συντεταγμένη και στην άναρχη μετάβαση στη δραχμή

Τα αδιέξοδα του μνημονίου, η ορμητική και χωρίς τέλος κατολίσθηση της ελληνικής οικονομίας,η καταλήστευση της χώρας από τους ξένους πάτρωνες, το συνεχώς αυξανόμενο έως και  πλειοψηφικό ρεύμα υπέρ του εθνικού μας νομίσματος, οι ανατρεπτικές διεθνείς γεωπολιτικές εξελίξεις, η προγραμματιζόμενη δημιουργία της Ευρώπης των δύο ταχυτήτων, όλα αυτά, προδικάζουν τη μεγάλη πιθανότητα του Grexit. Για το σκοπό αυτό, θεωρούμε αναγκαίο να ξεκαθαρίσουμε για άλλη μαι φορά τη σημαντικότατη διαφορά ανάμεσα στη συντεταγμένη και στην άναρχη μετάβαση στη δραχμή.

Με τη συντεταγμένη μετάβαση στο εθνικό μας νόμισμα όπως την έχουμε περιγράψει συνοπτικά και αναλυτικά, μπορούμε να ελπίζουμε βάσιμα σε έξοδο από την κρίση και αποκατάσταση της εθνικής μας οντότητας και αναπτυξιακής δυναμικής. Ενώ με την άναρχη, είναι βέβαιη η εθνική καταστροφή, ίσως μεγαλύτερη και απ’ αυτήν που βιώνουμε μέσα στην κατοχική μνημονιακή ευρωζώνη.

Είμαστε αντίθετη με την καταστροφική ευρωζώνη αλλά δεν προσυπογράφουμε την  καταστροφική προοπτική της άναρχης μετάβασης στο εθνικό νόμισμα. Ούτε θα παραδώσουμε το ολοένα και αυξανόμενο κίνημα της δραχμής σε πολιτικούς φορείς που αδιαφορούν για την πιθανή Ισλαμοποίηση της χώρας μας.

Οι διαπιστώσεις, οι μεμψιμοιρίες, οι  διαμαρτυρίες, οι κινητοποιήσεις, η επαναστατική γυμναστική, οι κούφιες πιστολιές, οι ανέξοδοι παληκαρισμοί οι καρναβαλικού τύπου επαναστάσεις, η έλλειψη στόχου και σχεδίου ανατροπής, οδηγούν σε αδιέξοδα και ήττα της ελπίδας του λαού για έξοδο από τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία. Αναγκαίο πάνω απο όλα είναι η σε βάθος μελέτη και σωστός σχεδιασμός για το Grexit και τη συντεταγμένης μετάβασης στο εθνικό νόμισμα, κάτι που έχουμε κάνει. Η προοπτική αυτή απαιτεί, εκτός των άλλων,καλή προετοιμασία, σοβαρότητα, διαπραγματευτικές δεξιότητες, υπομονή και επιμονή.

Οι πολίτες πρέπει να βγουν απ΄το κλουβί του φόβου. Ποτέ κανένα πρόβατο δε σώθηκε βελάζοντας από τη σφαγή. Οφείλουν να μην παραπλανιούνται από επαναστάτες της κατσαρόλας με τους υπερφίαλους λογιοτατισμούς τους που μπορεί να μας οδηγήσουν στα βράχια. Γιατί με αέρα κοπανιστό δε βάφονται αυγά.

Ναι, η χώρα μπορεί να σωθεί από το βάραθρο όπου έχει καταποντιστεί από τους πονηρούς «Εταίρους». Αρκεί να γίνουν σωστές δράσεις και ενέργειες με όραμα, νου, γνώση, σύνεση, σωστά, έξυπνα και δυναμικά. Όπως θα έλεγε και ο Γκαίτε «αντί να καταριόμαστε το σκοτάδι, ας ανάψουμε ένα κερί». Ένα κερί που θα μας δώσει φως και δε θα μας κάψει.

ΠΗΓΗ