Ô α στοιχεία περιλαµβάνονται στην έρευνα που έκανε ο αχαιός εγκληµατολόγος Αγγελος Τσιγκρής. Το δείγµα της έρευνας, η οποία γίνεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, συγκροτήθηκε από το σύνολο των 196 υποθέσεων ανθρωποκτο- νίας µε πρόθεση που εκδικάσθηκαν από το Μικτό Ορκωτό ∆ικαστήριο της Αθήνας κατά τη διάρκεια µιας δεκαετίας. Η έρευνα του Αγ. Τσιγκρή κατέληξε στο συµπέρασµα ότι η ανθρωποκτονία είναι έγκληµα διαπροσωπικό, τελείται συνήθως από ένα δράστη και µόνο στις υποθέσεις οργανωµένων ανθρωποκτονιών ο βαθµός οργάνωσης των δραστών αυξάνει.
Ένα µεγάλο σχετικά ποσοστό ανθρωποκτόνων έχουν προηγούµενο ποινικό παρελθόν.
Μόνο σ’ ένα µικρό ποσοστό οι δράστες ανήκουν σε κάποια φυλετική µειονότητα. Ένα εντυπωσιακά µε- γάλο ποσοστό ανθρωποκτονιών τελούνται από αλλοδαπούς δράστες. Το παραπάνω αποτέλεσµα αποδεικνύει ότι η αυξηµένη βαριά εγκληµατικότητα των αλλοδαπών στην Ελλάδα δεν αποτελεί µύθο αλλά πραγµατικότητα.
Στη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρωποκτονιών οι δράστες είναι άνδρες. Τη µέγιστη στατιστική συγκέντρωση, αναφορικά µε την ηλικία των δραστών, κατέχει η ηλικιακή οµάδα των 26 έως 35 ετών.
Τέλος, στη συντριπτική πλειοψηφία των υποθέσεων οι δράστες είναι ψυχικά και διανοητικά υγιείς. Το αποτέλεσµα καταρρίπτει το µύθο της ψυχοπαθολογικής προσωπικότητας του µέσου ανθρωποκτόνου ανθρώπου.
Από την άλλη µεριά, η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρωποκτονιών τελούνται εναντίον ενός και µόνου θύµατος. Ένα σχετικά µεγάλο ποσοστό θυµάτων έχουν προηγούµενο ποινικό παρελθόν.
Σ’ ένα µικρό ποσοστό τα θύµατα του εγκλήµατος ανήκουν σε κάποια φυλετική µειονότητα.
Εγγαµα και άγαµα θύµατα έχουν περίπου τις ίδιες πιθανότητες θυµατοποίησης. Ένα µεγάλο ποσοστό θυµάτων έχουν αλλοδαπή υπηκοότητα, συνεπώς η ανθρωποκτονία είναι έγκληµα ενδφυλετικό.
Οι άνδρες έχουν συντριπτικά µεγαλύτερες πιθανότητες θυµατοποίησης, σε σχέση µε τις γυναίκες.
Τη µέγιστη στατιστική συγκέντρωση, αναφορικά µε την ηλικία των θυµάτων της ανθρωποκτονίας, κατέχει η ηλικιακή οµάδα των 36 έως 45 ετών.
Στη συντριπτική πλειοψηφία των υποθέσεων ανθρωποκτονίας τα θύµατα είναι ψυχικά και διανοητικά υγιή.
Η συντριπτική πλειοψηφία των υποθέσεων δια- πράττονται µεταξύ ατόµων που είναι γνωστοί, φίλοι ή συγγενείς.
Στη µεγάλη πλειοψηφία των υποθέσεων οι δράστες και τα θύµατα έχουν την ίδια εθνικότητα, αλλά διαφορετική ηλικία.
Στο µεγαλύτερο ποσοστό των ανθρωποκτονιών ο δράστης είναι µικρότερος από το θύµα του.
Σ’ ένα σχετικά µεγάλο ποσοστό ανθρωποκτονιών οι δράστες και τα θύµατα ανήκουν στην ίδια οικογένεια και κατοικούν κάτω από την ίδια στέγη. Συνεπώς, η ανθρω- ποκτόνος ενδοικογενειακή βία, όπως σηµειώνει ο Αγ. Τσιγκρής, αποτελεί ένα σηµαντικό κοµµάτι του συνόλου των ανθρωποκτονιών και αποδεικνύει ότι το εγκληµατικό φαινόµενο της ενδοικογενειακής βίας είναι τελικά παραγνωρισµένο στην εγκληµατολογική ανάλυση, γεγονός που οφείλεται στην έλλειψη αξιόπιστων στατιστικών στοιχείων.
Η µεγάλη πλειοψηφία των υποθέσεων είναι τετελεσµένες και το µοναδικό έγκληµα που τελεί ο δράστης είναι αυτό της ανθρωποκτονίας.
Στις περιπτώσεις συρροής, η µεγάλη πλειοψηφία των ανθρωποκτονιών συρρέουν µε ληστεία, εκβίαση, κλοπή, πλαστογραφία ή µε λαθρεµπόριο ναρκωτικών ουσιών.
